close

استاتوسکده وغمگین سرای من

بہ نام کسے کہ پاکتر از شبنم بہار است~بہ ﺳﻼمتے ﺍﻭنے کہ ﺭﻓﺘﻮ ﺗﻨﻬﺎﻡ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭﻟﯽ ﻫﻨﻮﺯﻡﺗﺎﺭﯾﺦ ﺗﻮﻟﺪﺵ رمز گوشیمہ

گاه یک سنجاقک به تو دل میبندد

و تو هر روز سحر می نشینی لب حوض

تا بیاید از راه

از خم پیچک نیلوفرها

روی موهای سرت بنشیند

یا که از قطره آب کف دستت بخورد

گاه یک سنجاقک

همه ی معنای یک زندگی است

 

.

+ دیوونه آهنگ وبمم شدید

+ دیگه تمومه این آخرین پست بود

عمر وبلاگم به سر اومد...2 سال و2 ماه. خیلی اتفاقا افتاد...هم خوب هم بد...هم شیرین هم تلخ.

هیچ موقع نخواستم حرف دلمو با زبونِ ساده ی خودمون بگم ولی با هرچی که تونستم گفتم....با شعر،با عکس...

+ دیگه خیلی چیزا عوض شده.

شاید دیگه هیچ وقت نیام اما... دلم برا کلبه م تنگ میشه خیلی

نپرسین چی شده

حوصله حرف زدن ندارم

دیگه بسه

 

سال نو ميشه و زخمه من کهنه تر …

پس ای زخم ، کهنه تر شدنت مبارک !

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





+نوشته شده در 4 خرداد 1394برچسب:,ساعت7:53توسط مصیب پورکهنوجی | |